Μὲ τὴν χάρη τοῦ ἁγίου Τριαδικοῦ Θεοῦ μας καὶ τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου ἀπευθύνουμε ὡς Ἁγιορεῖτες Μοναχοί, ταπεινὰ τὸ μικρὸν ἔνθερμον χαιρετισμό μας σ’ αὐτὴ τὴ Ὁμολογιακὴ Ἡμερίδα. Εἶναι δὲ γιὰ μᾶς ἰδιαιτέρα ἡ τιμὴ νὰ συμμετέχουμε σ’ αὐτὴ τὴ θεοφιλῆ σύναξη συναμμιλώμενοι εἰς τὸν καλὸν τοῦτον ἀγῶνα ἐναντίον τῆς παναιρέσεως τοῦ Οἰκουμενισμοῦ μὲ τόσους σπουδαίους, γνωστοὺς ἀλλὰ καὶ ἀφανεῖς ἀγωνιστὲς πατέρες καὶ ἀδελφούς, οἱ ὁποῖοι ἐπὶ δεκαετίες τώρα ἐν ἀπτοήτῳ φρονήματι καὶ στεντορίᾳ φωνῇ, παρὰ τὶς ὅποιες μεθοδεύσεις γιὰ τὴν σιωπή τους, διακηρύττουν ὅτι ἐμμένουν εὐλαβῶς καὶ ἀσπάζονται θυσιαστικῶς ἀπαραχάρακτη καὶ ἀνόθευτη ἕως κεραίας τὴν πατροπαράδοτη Ἀποστολικὴ Πίστη μας· κάτι εἰς τὸ ὁποῖο, γιὰ νὰ εἴμαστε εἰλικρινεῖς, θὰ ἔπρεπε νὰ ἡγεῖται ἀναντίρρητα τὸ Ἅγιον Ὄρος, ὁ προμαχώνας καὶ τὸ φρούριο τῆς Ὀρθοδοξίας, ἐφόσον ἄλλωστε ἀνέκαθεν στὴ διαχρονία τῆς Ἐκκλησιαστικῆς Ἱστορίας ὁ Μοναχισμὸς πρωτοστατοῦσε στὴν καταπολέμηση τῶν θεοστυγῶν αἱρέσεων. Καὶ ἐμεῖς λοιπὸν φέροντες τὸν βαρὺ τίτλο τῶν Ἁγιορειτῶν Πατέρων, ἀν καὶ συναισθανόμαστε ὅτι ὑπολειπόμεθα κατὰ πολὺ τῆς θαυμαστῆς ἀσκητικῆς πολιτείας τῶν προγενεστέρων πατέρων μας, ὅμως στοιχοῦντες καὶ ἑπόμενοι αὐτοῖς, ὡς καὶ αὐτοὶ ἐπιποθοῦντες τὴν σωτηρία μας ἐν τῇ ἀληθείᾳ, διατρανώνουμε σήμερον ἐνώπιον Θεοῦ καὶ ἀνθρώπων ὅτι δὲν θὰ ἀποδεχθοῦμε τίποτε τὸ μεταπατερικό, τίποτε ποὺ νὰ μή συμφωνεῖ μὲ τὶς 9 Οἰκουμενικὲς Συνόδους καὶ τὶς κατά τόπους ὀρθόδοξες τοιαῦτες καὶ συνελόντι εἰπεῖν μὲ τὴν ἱερὰ Παράδοση τῆς Μιᾶς Ἁγίας Καθολικῆς καὶ Ἀποστολικῆς Ἐκκλησίας, τὴν ὁποίαν ὁ Κύριος καὶ Σωτὴρ ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστὸς περιεποιήσατο διὰ τοῦ ἰδίου αἵματος. Κατὰ τὸν μέγαν Ἀπόστολον Παῦλον ἐπαναλαμβάνουμε ἐπιγραμματικὰ πρὸς κάθε καλοπροαίρετο πιστόν· «καὶ ἐάν ἡμεῖς ἤ ἄγγελος ἐξ οὐρανοῦ εὐαγγελίζεται ἡμῖν παρ’ ὅ εὐηγγελισάμεθα ὑμῖν, ἀνάθεμα ἔστω». Στήν περίπτωση λοιπόν, πού ὑπερψηφισθοῦν οἱ ἀντορθόδοξες θέσεις τῶν πρός ψήφιση προσυνοδικῶν κειμένων καί κυρίως ἡ παροχή ἐκκλησιαστικότητας στήν αἵρεση τοῦ παπισμοῦ καί στήν πανσπερμία τῶν προτεσταντικῶν ὁμολογιῶν, ποὺ ἐκθεμελιώνουν τὸ ὀρθόδοξο δόγμα καὶ τὴν ἱερὰν Παράδοσιν, ὄχι μόνον δὲ θὰ τίς ἀκολουθήσουμε, ἀλλὰ χρεωστικῶς κατὰ τοὺς Ἱεροὺς Κανόνες τῆς Ἐκκλησίας μας καί μὲ τὴν βοήθεια τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ καί τῆς Παναγίας, θά διακόψουμε τὸ μνημόσυνον ὅλων αὐτῶν ποὺ θὰ συμμαχήσουν μὲ τίς αἱρετικές θέσεις καί τόν παναιρετικό οἰκουμενισμό.Τὰ ἑκατὸ χρόνια οἰκονομίας καὶ ἀνοχῆς ἀπέναντι σὲ οἰκουμενιστὲς –ψευδαδέλφους καί κακόφρονες εἶναι ὑπεραρκετά. Ἡ ζημία ποὺ ἔχει προκαλέσει αὐτὴ ἡ ψευδεπίγραφη οἰκονομία στὸ Ὀρθόδοξο κριτήριο κλήρου καὶ λαού εἶναι ἤδη τεραστίων διαστάσεων. Στό Ἅγιον Ὄρος ἔχομε τήν διαχρονική καί ἁγιοπνευματική παράδοση, διά τῆς ὁποῖας μᾶς ὑποδεικνύουν οἱ Ἁγιορείτες πατέρες πώς ἐφαρμόζεται ἐν τῇ πράξῃ ὁ 15ος κανόνας τῆς Πρωτοδευτέρας Οἰκουμενικῆς Συνόδου, δηλαδή ἡ διακοπή μνημοσύνου, ὅταν κηρύττει αἵρεση ἕνας ἐπίσκοπος γυμνῇ τῇ κεφαλῆ. Ὑπενθυμίζουμε ὅτι τό Ἅγιον Ὄρος ἀπό τό 1924 ἕως τό 1974 εἶχε διακόψει τήν μνημόνευση τοῦ Πατριάρχου, λόγω τῆς εἰσαγωγῆς τῆς παναιρέσεως τοῦ οἰκουμενισμοῦ διά τῆς ἀλλαγῆς τοῦ ἡμερολογίου καί τῆς ἄρσεως τῶν ἀναθεμάτων ἐπί πατριαρχίας Ἀθηναγόρου.
Σήμερα τὰ βλέμματα ὅλων τῶν πιστῶν, ἀλλὰ καὶ τοῦ Φαναρίου ὡς καὶ αὐτῆς τῆς Ἑλλαδικῆς Ἐκκλησίας εἶναι ἐστραμμένα σὲ αὐτὴν τὴν ἡμερίδα ποὺ φιλοδοξεῖ εὐσεβῶς νὰ ἀντιστρατευθεῖ εἰς τὴν ἐγειρομένην λαίλαπα τῶν καινοτομιῶν τῆς ἀμωμήτου Πίστεώς μας. Ἡ ἀπάντησις ὅλων μας στὴν μέλλουσα Μεγάλη Σύνοδο καὶ στὶς ἀντορθόδοξες μεταρρυθμίσεις ποὺ ἑτοιμάζουν ὁ Οἰκουμενικός Πατριάρχης καὶ οἱ οἰκουμενιστές ἱεράρχες καί θεολόγοι ἀς εἶναι αὐτὴ τῶν Ὀρθοδόξων Πατριαρχῶν τῆς Ἀνατολῆς πρὸς τὸν Πάπα Πίον τὸν Θ΄τὸ1848· «Παρ’ ἡμῖν οὔτε Πατριάρχαι οὔτε Σύνοδοι ἠδυνήθησαν ποτὲ εἰσαγαγεῖν νέα, διότι ὑπερασπιστὴς τῆς Θρησκείας ἐστὶ αὐτὸ τὸ σῶμα τῆς Ἐκκλησίας ἤτοι αὐτὸς ὁ λαός, ὅστις ἐθέλει τὸ θρήσκευμα αὐτοῦ αἰωνίως ἀμετάβλητον καὶ ὁμοειδὲς τῶν Πατέρων αὐτοῦ».
Εὐχαριστῶ γιά τήν τιμή καί τὴν ἀγάπη σας διὰ τὰ εὐήκοα ὦτα πρὸς τὸν ταπεινὸν χαιρετισμὸ μας καὶ ἐξαιτούμενος τίς ἅγιες εὐχές ὄλων σας, εὔχομαι ὁλοψύχως καλή ἐπιτυχία στήν ἡμερίδα, ἀναμένοντας μέ ἐνδιαφέρον τά ὁμολογιακά σας πορίσματα.
